And I don't want the world to see me

The Goo Goo Dolls. Je moet toegeven, best wel aardige muziek.
Geen Rolling Stones of Presley natuurlijk, over zoveel jaren kent niemand ze nog. Maar het is erg leuk om te horen, dat moet je toegeven.

Hun grootste hit past bij mij vind ik. 't Beschrijft precies mijn leven.

Het gaat over een eenzaat, een eenzaat met een verhaal. Een eenzaat met een gebroken hart. Of zie ik dat misschien weer te romantisch en een tikkeltje naïef?
Steeds als ik naar dat nummer luister, wat ik de laatste dagen regelmatig doe, zie ik mezelf en zij.
Zij is onwetend en ik ben een zwakkeling. - Ja, nog steeds - . Maar ik groei, ik poog te evolueren. Niets is makkelijk als je het voor de eerste keer doet.

Maar het blijft niet bij haar alleen, het is mijn hele omgeving die niet weet dat ik "meer" ben dan dat zij zien. Een stille, kalme, misschien zelfs domme jongeman in hun ogen.

Achter dergelijke conclusies sta ik echter niet, meningen moeten fundamenten hebben! Zonder fundamenten kunnen ze me niet overtuigen en moet ik ze niet meer voor waar aannemen.
They don't see me, but do I want them to?

Mijn naam is Gilles, en ik moet maar eens echt beginnen leven...